آسیب‌ ستون‌ فقرات‌

 

چه‌‌وقت به ‌آسیب‌ ستون‌فقرات‌ مشكوك‌می‌شویم‌؟
روش‌ ایجاد آسیب‌، مهم‌ترین‌ شاخص‌ است‌. در صورتی‌ كه‌ نیروهای‌ غیرطبیعی‌ به‌ پشت‌ یا گردن‌ وارد شده‌ باشند (به‌ خصوص‌ اگر مصدوم‌ از اختلال‌ حس‌ یا حركت‌ شاكی‌ باشد)، همواره‌ به‌ آسیب‌ ستون‌ فقرات‌ مشكوك‌ شوید. اگر در حادثه‌ موردنظر، مصدوم‌ شدیداً به‌ جلو و عقب‌ خم‌ شده‌ یا ستون‌ فقرات‌ دچار پیچش‌ شده‌ است‌، باید فرض‌ كنید كه‌ او مبتلا به‌ آسیب‌ ستون‌ فقرات‌ است‌. خصوصاً باید دقت‌ كنید كه‌ همواره‌ از حركت‌ دادن‌ غیرضروری‌ سر و گردن‌، اجتناب‌ كنید. اگرچه‌ آسیب‌ نخاع‌ ممكن‌ است‌ در غیاب‌ صدمه‌ به‌ مهره‌ها روی‌ دهد، شكستگی‌ ستون‌ فقرات‌ به‌ شدت‌ این‌ خطر را افزایش‌ می‌دهد. مناطقی‌ كه‌ بیش‌ از سایر نقاط‌ آسیب‌پذیر هستند، عبارتند از استخوان‌های‌ گردن‌ و كمر.
ساختار ستون‌ فقرات‌ نخاع‌ توسط‌ مهره‌ها (استخوان‌های‌ پشت‌) محافظت‌ می‌شود. وارد آمدن‌ آسیب‌ به‌ یك‌ مهره‌ یا یك‌ دیسك‌ بین‌ مهره‌ای‌ ممكن‌ است‌ به‌ ریشه‌های‌ عصبی‌ كه‌ از نخاع‌ خارج‌ می‌شوند یا به‌ خود طناب‌، صدمه‌ برساند.
تشخیص‌
اگر مهره‌ها آسیب‌ ببیند. 
ممكن‌ است‌ موارد زیر وجود داشته‌ باشند: 
- درد در گردن‌ یا پشت‌ در محل‌ آسیب‌؛ ممكن‌ است‌ سایر آسیب‌های‌ دردناك‌تر، این‌ درد را مخفی‌ كنند. 
- وجود حالت‌ پلكانی‌، نامنظمی‌ یا انحراف‌ در انحنای‌ طبیعی‌ ستون‌ فقرات‌ 
- حساسیت‌ در پوست‌ روی‌ ستون‌ فقرات‌ اگر نخاع‌ آسیب‌ ببیند، ممكن‌ است‌ موارد زیر وجود داشته‌ باشند: 
- از دست‌ دادن‌ حس‌ یا حس‌ غیرطبیعی‌ (مثلاً احساس‌ سوختن‌ یا گزگز و مورمور). مصدوم‌ ممكن‌ است‌ ذكر كند كه‌ اندام‌هایش‌ خشك‌، سنگین‌ یا فاقد مهارت‌های‌ گذشته‌ هستند. 
- از دست‌ دادن‌ كنترل‌ مثانه‌ و یا روده‌ 
- مشكلات‌ تنفسی‌
 
برخی‌ از علل‌ آسیب‌ ستون‌ فقرات‌
هریك‌ از شرایط‌ زیر باید وجود آسیب‌ احتمالی‌ ستون‌ فقرات‌ را به‌ شما هشدار دهد: 
- سقوط‌ از ارتفاع‌ 
- سقوط‌ به‌ دلیل‌ عدم‌ داشتن‌ مهارت‌ حین‌ ورزش‌هایی‌ مثل‌ ژیمناستیك‌ یا آكروبات‌ 
- شیرجه‌ زدن‌ به‌ داخل‌ یك‌ استخر كم‌عمق‌ و برخورد با كف‌ آن‌ 
- پرتاب‌ شدن‌ از روی‌ اسب‌ یا موتورسیكلت‌ 
- كاهش‌ ناگهانی‌ سرعت‌ در داخل‌ یك‌ وسیله‌ نقلیه‌ 
- افتادن‌ یك‌ جسم‌ سنگین‌ به‌ روی‌ بدن‌ 
- آسیب‌ به‌ سر یا صورت‌
اهداف‌
پیشگیری‌ از آسیب‌های‌ بیشتر 
فراهم‌ كردن‌ شرایط‌ انتقال‌ فوری‌ به‌ بیمارستان‌
 
احتیاط‌!
موقعیت‌ مصدوم‌ را نسبت‌ به‌ حالتی‌ كه‌ او را یافتید تغییر ندهید مگر آنكه‌ در معرض‌ خطر باشد. 
اگر جابه‌جا كردن‌ مصدوم‌ ضروری‌ است‌، از روش‌ چرخاندن‌ مثل‌ الوار استفاده‌ كنید. روش‌ دیگر آن‌ است‌ كه‌ از بیماربر ارتوپدی‌ استفاده‌ كنید.
 
مصدوم‌ هوشیار است‌
1) به‌ مصدوم‌ اطمینان‌ خاطر بدهید و به‌ او توصیه‌ كنید كه‌ حركت‌ نكند. با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگیرید و آمبولانس‌ درخواست‌ كنید.
 
2) پشت‌ سر مصدوم‌ زانو بزنید. دو طرف‌ سر مصدوم‌ را محكم‌ بگیرید به‌ طوری‌ كه‌ دستان‌ شما روی‌ گوش‌های‌ او قرار بگیرد. گوش‌ها را كاملاً نپوشانید (مصدوم‌ باید همچنان‌ قادر به‌ شنیدن‌ سخنان‌ شما باشد). سر مصدوم‌ را در وضعیت‌ خنثی‌ (كه‌ در آن‌، سر، گردن‌ و ستون‌ فقرات‌ همراستا هستند) ثابت‌ كنید و نگه‌ دارید. كم‌ضررترین‌ وضعیت‌ سر در یك‌ مصدوم‌ مشكوك‌ به‌ آسیب‌ ستون‌ فقرات‌، همین‌ حالت‌ است‌.
 
هشدار!
اگر مشكوك‌ به‌ آسیب‌ گردن‌ هستید، از یك‌ امدادگر بخواهید كه‌ در زمانی‌ كه‌ شما سر مصدوم‌ را در وضعیت‌ خنثی‌ نگه‌ داشته‌اید، چند پتو، حوله‌ یا لباس‌ لوله‌ شده‌ را در دو طرف‌ سر او قرار دهد. تا زمانی‌ كه‌ نیروهای‌ خدمات‌ پزشكی‌ اورژانس‌ مسؤولیت‌ را بر عهده‌ بگیرند، همچنان‌ سر و گردن‌ مصدوم‌ را در تمام‌ لحظات‌ ثابت‌ نگه‌ دارید.
 
3) همچنان‌ سر مصدوم‌ را تا رسیدن‌ نیروهای‌ خدمات‌ پزشكی‌ اورژانس‌ و قبول‌ مسؤولیت‌ توسط‌ آنها و بدون‌ توجه‌ به‌ مدت‌ زمانی‌ كه‌ ممكن‌ است‌ این‌ كار طول‌ بكشد، در وضعیت‌ خنثی‌ نگه‌ دارید. از یك‌ امدادگر بخواهید كه‌ علایم‌ حیاتی‌ (سطح‌ پاسخ‌دهی‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كند.
 

اهداف‌
باز نگه‌ داشتن‌ راه‌ تنفسی‌ 
در صورت‌ لزوم‌، احیای‌ مصدوم‌ 
پیشگیری‌ از صدمات‌ بیشتر نخاع‌ 
فراهم‌ كردن‌ شرایط‌ انتقال‌ فوری‌ به‌ بیمارستان‌
 
مصدوم‌ بی‌هوش‌ است‌
1) پشت‌ سر مصدوم‌ زانو بزنید. با قرار دادن‌ دستان‌ خود روی‌ گوش‌های‌ مصدوم‌، دو طرف‌ سر او را محكم‌ بگیرید. سر مصدوم‌ را در وضعیت‌ خنثی‌ (كه‌ در آن‌، سر، گردن‌ و ستون‌ فقرات‌ همراستا هستند) ثابت‌ كنید و نگه‌ دارید.
 
2) در صورت‌ لزوم‌، با استفاده‌ از روش‌ «بالا راندن‌ فك‌» راه‌ تنفسی‌ مصدوم‌ را باز كنید. دستان‌ خود را در دو طرف‌ سر طوری‌ قرار دهید كه‌ نوك‌ انگشتانتان‌ روی‌ زاویه‌ فك‌ قرار بگیرید. فك‌ را به‌ آرامی‌ بالا بكشید تا راه‌ تنفسی‌ باز شود. دقت‌ كنید كه‌ گردن‌ مصدوم‌ را جابه‌جا نكنید.
 
3) تنفس‌ مصدوم‌ را كنترل‌ كنید. اگر وی‌ نفس‌ می‌كشد، همچنان‌ سر او را نگه‌ دارید. از یك‌ امدادگر بخواهید كه‌ با مركز اورژانس‌ تماس‌ بگیرد و آمبولانس‌ درخواست‌ كند. اگر تنها هستید و مجبورید برای‌ تماس‌ با مركز آمبولانس‌، مصدوم‌ را ترك‌ كنید و یا اگر امكان‌ بازماندن‌ راه‌ تنفسی‌ در مصدوم‌ وجود ندارد، باید قبل‌ از ترك‌ مصدوم‌، وی‌ را در وضعیت‌ بهبود قرار دهید.
 
مورد خاص‌
روش‌ چرخاندن‌ مثل‌ الوار 
در صورتی‌ كه‌ مجبور هستید مصدوم‌ مبتلا به‌ آسیب‌ ستون‌ فقرات‌ را بچرخانید، باید از این‌ روش‌ استفاده‌ كنید. بهترین‌ حالت‌ برای‌ انجام‌ این‌ روش‌، حضور 5 امدادگر است‌ اما این‌ حركت‌ را 3 نفره‌ هم‌ می‌توان‌ انجام‌ داد. در حالی‌ كه‌ سر و گردن‌ مصدوم‌ را ثابت‌ نگه‌ داشته‌اید، از امدادگران‌ بخواهید كه‌ به‌ آرامی‌ اندام‌های‌ او را به‌ حالت‌ مستقیم‌ درآورند. سپس‌، با اطمینان‌ از اینكه‌ همه‌ (هماهنگ‌) با هم‌ كار می‌كنند، امدادگران‌ را هدایت‌ كنید تا مصدوم‌ را بچرخانند. در تمام‌ لحظات‌، سر، تنه‌ و انگشتان‌ پای‌ مصدوم‌ را در یك‌ خط‌ مستقیم‌ نگه‌ دارید.
 
4) اگر مصدوم‌ نفس‌ نمی‌كشد و نشانه‌های‌ گردش‌ خون‌ وجود ندارند، احیای‌ تنفسی‌ و ماساژ قفسه‌ سینه‌ را آغاز كنید (مبحث‌ « اقدامات‌ نجات‌دهنده‌ حیات‌ » را ببینید). اگر مجبور هستید كه‌ مصدوم‌ را بچرخانید، از روش‌ چرخاندن‌ مثل‌ الوار استفاده‌ كنید.
 
5) تا رسیدن‌ نیروهای‌ امداد پزشكی‌، علایم‌ حیاتی‌ (سطح‌ پاسخ‌دهی‌، نبض‌ و تنفس‌) را كنترل‌ و ثبت‌ كنید.

 


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








تاریخ: چهار شنبه 19 بهمن 1390برچسب:آسيب ستون فقرات,فيكس سازي,اورژانس 115 مشهد,,
ارسال توسط جواد ساعدی (مديروبلاگ)-کارشناس فوریتهای پزشکی
آخرین مطالب


--------------------------------------------------------------------------------